4 Kasım 2009 Çarşamba

Arıyor

Garip bir uyuşukluk.
Rüyanın gerçek hayata taşması.
Hayat ile ruhun arasına bir camekanın girmesi.
Duygularının duvardan sekip gitmesi.
Seslerin yankılı görüntülerin geç gelmesi.
Vücudunun sanki orada olmak yada olmamak arası olması.
Bedenini hiç hissetmediğin kadar soğuk hissetmek.

Bütün bunlar ruhumun hayat içind eyerini bulamaması mı ?

Yardım...

Yeni ve tuhaf bir duygu bu.
Uzun zamandır ilk defa birisinin
benim iyiliğimi istediğini hissettim.

Bunu dahada anlamlı kılan kişinin
benim ile olan bağının güçlülüğü sebebi ile
benden korkması ama bir o kadarda benden uzak
kalamaması.

Hem ben olmadan uçamıyor , hemde benimle uzun süre
uçamayacağını biliyor.

Ona faydam olsun istiyorum zararım değil.
Bu bazen isteklerimi dizginlemem yada onun yaralarını
sarmam gerektiği anlamına gelsede..

İyi niyetli insan fazla yok.
Azıcık kaçık olsada iyi niyetli.

Bu noktada aslında çok hassas.
Öyleki en ufak bir yanlış tepkimde taraf değiştirebilir.
Ruhunun yaralarını kendi yüreği ile bastırmaya çalışıyor.
Onu bu konuda cesaretlendirmem gerek.

Kendi yaralarını sarmayı bilmeli...