Bir gün karşına bir kız gelecek ve sen ona oyun oynayamayacaksın.
Acıdığından vesaire değil ya da zeki olduğundan.
Öyle biri olacak ki o, tüm suretler gereksizleşicek.
Senin gibi bir adam önce korkar yanında ,ne kadar yalın olduğunu hissettiğinde
ve ondan uzaklaşırsın, o ise bunu anlayamaz, anlamsız bulur korkmanı.
Çünkü kendisi hiç korkmamıştır
O kadar yalındır ki o, sanki dünyanın akışı ona gelince saden bir hal alıp varlığına dokunmadan
teğet geçip gider.
Sen ise tüm karmaşada kalmış gölgeli ruhların arasından onu aydınlanmış, parlak bir abide gibi gördükçe bir pervane olarak ona yönelir ve çevresinde bilinçsizce dolaşmaya başlarsın.
İçindeki şarkının tek düzeliği ile belkide ilk kez dans ettiriyordur isteğin seni
ama böylesini daha önce hiç görmemiş ve kendinde ise hiç yaşamamışsındır.r
Cevabın her ne kadar "ben " olsa bile korkundan , aslında tüm soruların ona yöneliktir.
Kendini içinde bulduğun bu durum karşısında yumağı ile oynayan kedi kadar mutlu
ama yenilen bir savaşçı kadar da umutsuzsundur.
İçinde kaldığın ikilem ya onunla olan gerçekliği ve sarhoşluğu kabul etmek
veya kendi yalnızlığın içerisindeki yolculuğunda arşınladığın her yolu bir zafer
edası ile kutsamaktır.
Benim sana nacizane tavsiyem dostum
böylesine bir kadına hiç karşı koymamandır.
