Bazılartına göre kumar , hatta gereksiz.
İşte o bazılarından kaçınıyorum.
Yapılabileceklerin yapılamamasına neden ne olabilir ?
Alınabileceklerin verilmemesine
paylaşılabileceklerin sömürülmesine neden ne olabilir ?
Nedeni nedir çocukları dövmemizin ?
Kadınları katletmenin, erkekleri ezmenin ?
Hastaları unutmanın, yaşlıları bırakmanın sebebi nedir ?
Her an ölebilecek olmamızı unutturan nedir ?
Ardımızda kalacak olanların neler olduğunu düşündürmeyen nedir ?
Size bir soru soracağım.
Basit ama üzerinde düşünülmesi gerekilen bir soru.
Herşeyi anlamamıza nedne olacak bir soru.
Siz hiç hayatınızı başka bir can için tehlikeye attınız mı ?
Düşünmeksizin ne olduğunu ya da olacağını, sadece başka bir can ,için.
O canın ne olduğu, büyüklüğü, küçüklüğü fark etmez.
Kah bir çiçek, kah bir ağaç, kah bir karınca ya da kedi, köpek, kuş.
Hiç hissettiniz mi ölümün nefesini ensenizde ?
O anda ne yapabildiniz ?
Hiç yerinde oldunuz mu başka bir canın ?
Rüyasını gördünüz mü olan bitenlerin , canını kaybedenlerin ?
Sesini duymamak, dilini anlamamak, yüzünü görmemek
canının acımadığı, benliğinin ezilmediği, son nefesinin verilmediği
anlamına gelmez.
Bir kez olsun başka bir can için ölüme yakın oldunuz mu ?
Fark ettiğim işte bu.
Kim ki canından vazgeçemeyecekse başka bir can için
bencildir, değer bilmezdir.
Kolaymıydı ölüme koşmak derseniz, örneği var, Çanakkalede
doğuda , batıda heryerde.
Peki bizi üstün kılan nedir ?
Bir tek canı kurtarmak için bırakın hayatımızı vermeyi
elimiz cebimize bile gitmezken,
biz kimiz ?
En ufak can zarar görmesin diye düşünmemiz gerekirken
biz kimiz ?
An ve an kan dökülürken rahat koltuklarında oturan,
yataklarında uyuyan bizler kimiz ?
Açlıktan kırılanlar varken, gücü yeten yetmeyeni ezerken
açıkkta uyuyup, cahil kalırken, bedenini satıp, sağlığını verip
nefes almaya çalışanırken
biz kimiz ?
Olan bitene şahit olan, olmasına rağmen göz yuman bizler kimiz ?
O şehitlerin torunu muyuz ?
Kitaplarda yazan insanlık onuru muyuz ?
İnandığımızı idda ettiğimiz tanrının kulumuyuz ?
Biz kimiz ki kendimizi düşünüyoruz ?
Biz bizi düşünenlerin fedakarlığı sonucuyuz.
Ama biz birbirimizden kopuk, birer o. çocuğuyuz.
Kendini düşünen, ardından geleni bilmeden geçen
zevk sefa düşkünü , bir o kadar da açlığını çeken
budala, sersemler yığınıyız.
Sevgilerimiz yapmacık, göz yaşlarımızise bencillik oldu.
İşin kötü yanı yarı ayık kısmımız nasıl toparlayacağımızı bilmez halde.
Ne olur bir kere yapın.
Hayatınız için yapın.
Kendiniz için yapın.
Bir canı kurtarmak için kendi canınızı tehlikeye atın.
İnanın bana hayatınız değişecek.
İnanın bana hayatlar değişecek.
İnanın tanrınıza ya da onurunuza
Herşey değişecek.
Bana inanın....
