Düşünmezdim .
Düşünmekten bir süre önce vazgeçmiştim.
Belki herşey doğru yapmamıştım
Belki yapmıştım ama doğru yerde ve doğru zamanda değildim.
Sebep,sonuç,çaba ... hepsi neler olursa olsun değiştirmedi.
Birtek ben değiştim.
Vazgeçtim.


Vazgeçtim ya...
Sanki ilahi komedya bu sefer benim üzerimde dönüyordu.
Kader yada yaratan ki kaynak aynı ....
Bana son anda bir oyun daha oynadı.


Şimdi kabullendiğim bu hayat
edindiğim izlenim ve körelmiş beklentilerim
hepsi bir anda değişime uğradı.

Kabullenmelimiyim bu yeni durumu ?
Tam kaderimi bellemiştim.
Bu iyi mi ?
Yoksa kötü mü ?

Ya yine zarar görürsem ?

Yol

Nefesime sınır geldi böğrümde
Kendi içimde kendimi tutan el oldum sanki.
El ki ele yabancı kaldı, korkar oldum.
Sustum çocukluğuma, içimi böldüm.
Taneleri saydım , ömür verdim.
İnci döküp, sabır dövdüm.
Serden aldım yola döktüm.
Vara gele nereye erdim .
Yürüdüğüm yol yol değilmiş
Boşa geldim.

Elem sardı şimdi içimi.
Gördüm ama nelerden verdiğimi.
Nafile artık bilmek kaldı baki.
Ne idi niyetim , neden verdim?
Şimdi el kadar yabancıyım
gönülden derdim.
Hiç olmadığım yere kadar erdim
Bakidir yapılanlar sözlere verdim.

Ki o sözler dökülür dudaklardan bir kere.
Dolanmaz üzerinde, şahadet gibi akar dilinde
Benim,onurum verdiğim o söz ile birlikte.

Böyle yetiştirildim.
Böyle büyüdüm.
Bilmem başka türlüsünü
Bunun ile yürüdüm.