19 Aralık 2006 Salı

ARA...

Uzun bir ara verdim. Evet 2 hafta benim için oldukça uzundu ve bu sırada birçok şeyi görme şansı yakaladım.Her nekadar bilincimi kontrol altında tutmaya çalışsamda farkındayım ki oldukça tehlikeli bir durumdayım.Sinir sistemimin bir oyunu olup olmadığını bilemediğim bir güç yaşıyorum. İnanılmaz bir açlık ,delicesine bir hiddet,ve doyumsuzluk.Sorunlara çok kısa sürede cevap verebildiğim ve çözüm bulabildiğim gibi bazı durumlarda kontrolümden çıkan bir durumda söz konusu.İlacın aslınd abeni nasıl kontrol altına aldığını fark etmem bir yana.İnsanın nasılda kimyasal bir varlık olduğunu görmek başka bir durum, hatta bir acınası durum.Daha durgun,daha ciddi,daha dengesiz ama bir okadarda acımasız ve hiddetliyim.Aslında sinirleirm falan bozuk değil.Psikolojik olarakda bir sorun yok. Bu benim olan ,yaşayan, karar veren, tepki veren ben.İlaçlı halim ise uyum sürecindeki ben.Bunu istemşyorum.En önemlisi insanların acımadığını farkına vardım.Burada gerçekden iyi muamele görmeyi hak eden çok ama çok az kişi var ve sadece onara merhamet göstereceğim.Sanırım yeni bir doğuş söz konusu yeni bir güç, Yeni bir ben.Çok şey değişecek ...

Hiç yorum yok: