4 Ekim 2008 Cumartesi

Evet seni çok ihmal ettim.

Bunca zamandır kendimden kaçıyorum desem yerimidir ?
Yoksa başlıca dertlerim haytta kalmak ile aynı değerimi taşıyordu ?

Çok geç fark ettim..

Her nekadar odaklandık desekde merkezi kaçırabiliyoruz.
Ben kaçırdım . Belki doğru yolda değildim ama yanlışda değildim.
Sadece kendimi tüketiyordum, başkaları için kendini tüketmek...

Fedakarlık değil bu. fedakarlık bir dünyayı değiştirebilir ,
fedakarlık bir hayatı değiştirebilir ama..

ama yaptıklarınız hala yapılanları değiştirmiyor ise fedakarlığınız
sadece sizi tüketiyor demektir.

Vazgeçin bundan , bencil olun , kendinizi kurtarın demiyorum.
Kendinizi kurtarın kısmı doğru aslında, kendi dengeni zor sağlarken
başka bir eli tutmak , hele ki o elin kendini bilmemesi ve elinden
tutulduğunu bilmemesi .. emeklerişn toz oldu gitti işte.

Neyse odak ayarı ile karşınızdayım.
Okuyan olurmubilmiyorum. Belkide ben öldükten sonra fark edersiniz bunları.
Sorun değil geride birşey bırakmak her insanın isteğidir.
Bir söz olsun, bir kelime , bir kavram ..
Anıttta eserde gözüm yok onları sadece bir yere dikerler...

Gözüm daha fazlasında aslında....

bu aradamerak ettim

İnternette öldüğü halde halen yaşıyor gözüken kaç kişi vardır?
kaç kişinin hesapları hala aktif profilleri hala cıvıl cıvıldır ?

Hatıralar gibi ........

Hiç yorum yok: