Düşünüyorum ...
Zaten düşünmekten başka ne yapabilirim ki ?
Birtek beynim özgür, onuda fikirlerimi zehirleyerek yorgun düşürüyorlar.
Tutsak almak, ele geçirmek hatta kontrol altına almak...
Amaçları bu....
Değişen ne peki ?
Savaşımız neye ise değişende o...
Daha birkaç gün önce hissettiklerim ile şimdi hissettiklerim arasındaki bu müthiş farkın mimarı kim ?
Nedir beni önce umutsuzluğa düşüren , sonra hayatıma dokunan ?
Kalbimi buzlara gömerken birden bire alevler içinde bırakan nedir ?
Duygularımın şiddetimi? Karşımdakinin aklı ve insafsızlığı mı ?
Benim savaşım mı ?
Ben ne kadar çaba sarfetsemde ya duygularıma yenilirim yada aklıma...
Değişen ne ki ?
Asıl kötü olan beni bu derece kör etmiş olması.
Aşk kör olmak değilmidir ki ?
7 yorum:
mütfiş mimar çaresizliğiniz sevginiz ve inadınız güçlü olmak için kendinizi kandıran sizin bile karşı koyamadıyınız kaybetme korkusu hayatınıza ilk giren insana sarılmanızı ve olmayan hissleri varmış gibi yaşamanıza neden oluyor siz kaybetmeyi asla sevmiyorsunuz amaç ve hedeflerinize ulaşabilmek için bütün yolları deniyorsunuz BÜYÜK YANGINLARDAN SONRA yangın oluşmaz kordur o bişey ifade etmez siz öğle büyük bir yangından çıkmışsınız ki soğudunu düşünmenize rağmen eskiye ait duygular var şuan yaptığınız ağrı kesici almak yada kanayan yaraya bastırmak iii düşünün
Bukadar emin olmanızı neye borçluyuz ?
düşündürdükleriniz ve ve hissettirdikleriniz bu dizelerinizde geçmişe sitem meydan okuma var sanki bişeyi kanıtlama çabası güçlü olduğunuzu gösterme siz bir liman sakin bir deniz yada göl arıyorsunuz fırtına sizi çok yormuş ama denizcileri en etkileyen ise denizdeki dalgalar sesi hele bide rüzgar ,martılar varsa tadına doyum olmaz ama o nekadar dayanılmaz acımasızda olsa rüzgarla birleşen dalga sonunda ölümde varsa vazgeçilmez tutkudur. eskiden denizde balık tutardım şimdi bende sizin yaptığınız göle kendimi mahkum etmeye çalıştım ama mutsuzum keşke o dalgalar fırtına tekrar darma duman etsede rüzgarı tenimde hissetsem dalgaların sert vuruşunu kalbimde de o olsa yanımda
Her gemi gibi bende tasarlandığım şeyi yani fersahlar boyunca suyu yarmayı istiyorum.
Malzemeler genç, cesaret yerinde iken hatta kaybedilebilecek şeyleri görmezden gelebilirken , kolaydır özlemek eski maceraları, fırtınaları hatta an olur girdapları ve kayaları.
Ama şunu farkındamısın ?
Jim Morrison demişti ki " solmaktansa yanmak daha iyidir" ama ben öyle bir tutku ile ve bencillikle bağlıyım ki denizlere
senin gibi azıcığına değil, tamamına hakim olmak hatta ömrümün son yelken açısı ile ufkunda kaybolacağım denizi seçmek istedim.
O deniz ki dalgaları ile beni döverken rüzgarları ile yol almamı sağlayan, girdapları ile beni savururken derin suları ile parçalanmaktan beni uzak tutan, kısacası
tam dişime göre bir rakip, bir eş, bir amaç..
Ben denizimi buldum. Batmayada parçalanmayada değecek denizimi.
O ise gemisini ve kaptanını buldu, hiç vazgeçmeyecekcesine benimle mücadele eden ama beni seven ve bu yüzden yenmeye çalıştığı, mücadele ettiği yarısını buldu. Yok etmeye çalıştığı değil.
Biz farklıda olsak bir bütünüz. Denizsiz kaptan ve gemi nasıl anlamsız ve ıssız ise kaptansız ve gemisiz bir deniz de aynı derecede anlamsızdır.
İkimizinde gönlü var birbirimizde , ikimizinde ihtiyacı var.
Hayatı yaşıyoruz biz gelgitleri ve mücadelesi ile..
Onurlu iki rakip, adil iki kahraman, aşık iki kalbiz..
ama
birbirimizi çok ama çok severiz...
şuan neyi kaybettiğnizin farkında değilsiniz bu sizde birkaç yıl sonra anlamanıza yardımcı olacak sizin hayallerinizde eskiden hayatı paylaştığınız inatlaştığınız birileri var düşüncelerinizden söküp atamadığınız inanın bana hayatınızda şuan olan kişiyle paylaştığınız bütün özel şeyleri geçmişten kopmadan ovarmış gibi yaşıyosunuz siz kaybetmeyi ve yanlış olmayı kabul etmeyen birisiniz ben sizi dizelerinizden tanıdım bana bişey ispatlarcasına bişey yazmak istmenize rağmen kendinizle kavga ediyorsunuz gerçeklerden kaçıyosunuz umarım sonu ii olur ben size aşık değilsiniz demedim sevemeyeceğinizi söyledim seviyorum deyip insanları yarı yolda bırakmaksa felsefeniz gerçekten sevmeyi bilmediğiniz içindir......
Eskiden hayatı paylaşıpta inatlaştığım kişiler mi ?
Çok iddialı cümleler bunlar.
Görünen o ki geçmişin hayaletleri size yardım ediyor ...
Ben o geçmişi yaşadım bitti.
Geriye kalan hatıra değil deneyim.
Deneyim, çünkü hatıra bence güzel ve hatırlanmaya değen değerlere sahip bir tanım.
Size gelince ne kendimi ispat nede kavgam söz konusu.
Şahsım hakkında dilediğiniz düşünceye ve yargıya sahip olabilirsiniz.
Nacizane tavsiyem bir kişiyi yaşamadan onun hakkında bu tür çıkarımlarda bulunmamanızdır.
Birde unutmadan...
Lütfen kendi yaralarınızı sarın ve sanmayın ki karşınızdaki şahıs sizin gibidir.. ( yada sizden aşağı)
sadece ben acı tecrübemi paylaşmak istedim bazen benim düşüncelerime ışık tutuyosunuz kendime benzettim ben hatalarımı anlattım sizinde benzer olduğu için anlıyorum umarım pişmanlık , hayalkırıklığı ve sonunda yanlız kalmak olmaz ben eski eşime yalvarsamda dönmüyor artık bana güveni kalmadı ben onun resmen taptığı biri iken başkasının kölesi olmayı kendi evimde bile yabancı olmayı başkasını seçerek yaptım pişmanım bunu kendime 6 yıl sonra itraf ettim ve ailemide kaybettiğimde hastalandığımda biliyorum bana olan sevgisinden dolayı benden uzakta benim için ağlayıp ve dua eden tek o var köpeğide olsam kapıda şimdi beni istemiyor haklıda mücadele edemedim ailemle yarı yolda bıraktım eşim yanlız yaptı herşeyi yanlız ağladı yanlız sevindi gerçek anlamda olamadım yanımda inş sizin hayatınızda buna benzer olay yaşamamışsınızdır dedimya bir boşlukta dizelerinde sitemlerim ve duygusallığımı gördüm
Yorum Gönder