Uyuşturur insanı., hissiz olursun.
Sanki gücünü alır , isteksizleştirir.
Kendini gergin ve atakta hissedersin , seni harekete zorlar.
Şimdi farkediyorumda soğuk olmak en iyisiymiş.
Katı olmak, titremek ama vazgeçmemek.
Dayanıklılığın son raddesine zorlamak, güçlenmek ve devama zorlanmak.
Hayatta kalmak ve bu süreyi uzatmak .....
Soğuk , içimi ısırıyor, dik tutuyor.
hissizleştiriyor, hatta unutturuyor.
Ne dağlıyorum, ne tütün basıyorum..
Üşüyorum , sadece üşüyorum ...
Karanlıkta , tek başına ve
üşüyorum....
Belki yıllar geçecek , belki ömür bitecek.
Hep aynı kalacağım..
aynı, sabit ve
Donuk...
1 yorum:
onu nefret edecek kadar çok sevdiniz herhalde bir insan sevdiğinden bu kadar nefret edebilir ve sitemkardır. dizelerinizden kalabalıkta yanlız görüyorsunuz sanki diğer yarınız yok bir eş ,yada çocuk ,yada anne babayı kaybetmiş gibi yanlız birilerine tutunma cabası var birilerine inat bişey başlamak gibi inş mutlu olursunuz mutlu olmanızı isterim tesadüfü okudum yazılarınızı kaleminiz güçlü hisli yazılarınız ama o kişi kim ise bence oda sizin gibi düşünmeye başlamış biri canınızı yakmış olabilir belki bilmiyorum ama hayat güzel iiyi yada kötü ruh eşiniz önemli olan kimin yanında iiyi hiss ediyosanız odur
Yorum Gönder