22 Ağustos 2009 Cumartesi

Konuşabilmek...

Ne güzlemiş konuşabilmek.
Ben olarak, korkmadan saklamadan konuşabilmek.
Karşımdakini kırmadan , kırmaktan korkmadan konuşabilmek.
Gülmek , içten ve neşe ile gözlerin ve sözlerin içine bakarak.
Korkmadan bakıp söylemek içinden geçeni yüzünde bir gülümseme oluşturacak şekilde.

Konuşurken benimsenmek , dinlenildiğini bilmek.
Bildiklerini paylaşırken pür dikkat kesinildiğini görmek.
Keyifle , haz ile konuşmak.

Dokunmak usulca, o dost teni anmak içinde.


O kadar güzelmiş ki korkmadan uyumak.

Hiç yorum yok: