7 Eylül 2009 Pazartesi

Yağmuru bekliyorum.

Bu gün ne sıkıntılıyım ne de dertli .
Bu gün ne neşeliyim ne de keyifli.
Yağmuru bekliyorum sadece
olgunlaşmayı bekleyen ekin gibi.

Pencereden bakıyorum ve dışarıda olmayı istiyorum.
Karadenize doğru belki.
Belki de Egeye.

Islak yeşilliklerin üzerinde yürümek istiyorum,
toprak kokusu, ciğerlerimde ferahlık,tenimde tazelik.
Üzerimde yağmurluk yağmura inat yürümek istiyorum.

Gözlerim bir yerde, bir gökte.
Göğün kurşuni havasına mı dalayım, yeşilin çağrısına mı uyayım.

Yolu geçip tuzun ve yosunun kokusuna mı karışayım ?

Islak kumlarda ayak izleri mi bırakayım ?

Herşey belirsiz, ben kararsız.

Kararlı olduğum ve emin olduğum ise yalnızlığım.

Sanırım henüz yeterince keyfini çıkartamamışım yalnızlığımın.

Sanırım henüz sevememişim kendimi yeterince.

Yoksa sevmişmiyim ? O yüzden mi çabasızlıklarım ?

Yağmuru bekliyorum ...

Esaretimden kurtulmuşluğumu bekliyorum.

Bedenimden kurtulmuşluğu bekliyorum.

Bekliyorum.....

Hiç yorum yok: