15 Ocak 2010 Cuma

Bitti

Gülücüklerim yüzümde dondu.
Bir yaz gününü değil kışın kucağında bir geceyi yaşıyordum.
Güneşim birden batmış, sarıp sarmalayan , ısıtan kollar gerekmişti.
Yoktular....

Gelişimde çimene basamayan ben
dönüşümde ayaklarımı sürür olmuştum.
Boynum bükük, başım utancımdan yüzümü taşıyamaz haldeydi.
Hayatıma ve kalbime yaşattıklarımdan dolayı.
Onları yarı yolda bırakmak ve hayallerimin altında kalmaktan dolayı.

Tüm içim yer ile bir olmak istiyor.
Bedenim bile neden dayandığını bilmiyor.
Bir zamanların onurlu çarpışmalarından sağ çıkmış bu beden
artık sadece öyle olduğu için ayakta duruyor.

Henüz canını bağışlamadığı için öte dünyaya
iki yaka arasında bekleyen bir zihin.
Nedensizliğin akan deresinde soğunu hisseden ve titreyen bir ruh.

Hepsi iki hece ve bir nefes değerinde bir darbe yüzünden.

Hepsi senin yüzünden...

Bitti..

Hiç yorum yok: