Değişen yok yaşamımda ...
Senelerin geçmesi ile birlikte bende değişenleri fark etmek zor oldu.
Kendime alıştığım için değil, değişenlerin azlığından ötürü fark edişimin zorluğu.
Hayatımın gidişatında değişen olmadı. Halen ne canlıyım ne de ölü.
Var oluşum birilerini ayakta tutuyor ama canlı olmam ise bir çoğu için tehlikeli oluyor.
İşte bu sebep ile yarı canlı yarı ölü devam ediyorum hayata .
Ne aşklarımda ne de arkadaşlıklarımda değişen olmadı bunca sene içinde.
Halen aynı sorunları yaşıyor, aynı arkadaşlıkları tadıyorum.
Arkadaşlıklarımdan da memnunum gerçi.
Bütün bu olan bitende karakter olarak değişmediğimi gösteriyor ki bir kaya kadar
sabit ve değişmez yapıda olmam kendime güvenimi arttırırken , düşmanım dostum
benim asla değişmeyecek kadar sağlam ve güvenilir olduğumu görsün.
Birde herşeyin bir tekrar olduğunu anladığımdan beri daha sabırlı ve kabullenir haldeyim.
Birşeyin bana batacağını bildiğim halde engel olmuyorum batmasına.
Acısında ağlamıyor, zorluğunda vazgeçmiyorum ilerlemekten.
Artık o kadar çok delik var ki bir eksik bir fazla fark etmiyor.
Ne olursa olsun, ne kadar delinirse delinsin asla parçalanmayacak kadar sağlam
olduğumu biliyorum ya; aslında ne kadar katılaştığımı ve güçlendiğimi biliyorum ya
İşte bu yüzden devam durmaksızın.
Sürekli aynı şeylerin olması beni bağışıklandırdı.
Zehirlese de öldürmüyor, hatta daha güçlü kılıyor.
Bir süre sonra kalben bu kadar güçlü olmayı ne yazık ki beynim kaldıramayacak
vücuduma kapatma sinyali gönderecek.
Az kaldı , biraz daha uğraşın...
Beni yenemeyecek ya da değiştiremeyeceksiniz ama
Belki benden kurtulabilirsiniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder