Yolculuk kırık döküktü.
Yolları bozuk , havası bozuk...
İnsanları yorgun , yüzleri durgun.
İfadeleri canlı, hayatları ölü.
Canları bezmiş , gönüleri geçmiş
Gelip geçene bile verdiği nefes birmiş.
Biz bu diyarlarda çok acılar çektik.
Çok avcılar geçti bu yoldan.
Nice hayallerin izi sürüldü yorulmadan.
Ne karanlıklar aydınlatılmakla vaad oldu.
Ne sözler , yeminler döküldü kuru , hırslı dudaklardan.
Gözlerini bürmüş onca hayalden
Geriye kala kala insanlıkları mı kalmıştı ?
Keşke...
Yolculuk kırık döküktü.
Oturulan yer alçak , bakılan yer sisli.
Söylenen şarkısıda kayvetli
hemde dağıtacağı havadan çok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder