Genel insan yaklaşımı olarak sorunlarla karşılaştığımızda ilk olarak elimizdeki çözüm yöntemi ile yükleniyoruz üzerine.
Uygun olup olmadığına bakmadan doğrudan uygulamaya geçiyoruz.
Belki 2. veya 3. başarısız grişimden sonra ne oldu diye bakıyoruz ama o an aslında elimizdeki başarısızlık ve çalışmayan yöntem daha ön planda olup odak değişiyor.
Şöyle bir hal oluyor " neden işe yaramadı ?"
Asıl gerekli olan ise daha farklıdır ve olaylar şöyle cereyan etmelidir.
Öncelikle farzedelim ki iyi bir gözlemci değilsiniz ve nüansları yakalayamadığınız için bir çıkmaza girdiniz.
Yada ..
İyi bir gözlemci ama kötü bir iletişimcisiniz ve olaylar kontrolden çıktı.
Veya ..
Hepsinde iyi olabilirsiniz ama egonuz bunların ötesinde olup gerçekleri dışlıyor..
Bu durumda ilk ikisi için bir çözüm var.
Şöyle bir geri adım atıp bir düşünmek..
Empatiyi kurup koşulları baştan ve kendimize göre değil karşımızdakine göre modelleyip
neyin zora soktuğunu anlamak.
Birde anlamadığımızda sormak...
Her zaman doğru anlayamayız..
Son durum için ise....
Acınacak haldesiniz.
Kendinizle barışık olmadan ve kendi içinizdeki korkuları yenmeden bu tür sorunları hayatınız boyunca yaşayacağınız gerçeğini ne kadar red etsenizde hayat bunu bir tabağa koyup yemeniz için burnunuza dayayacaktır..
Daha fazlasını ekleyecek olan ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder