parmak uçlarımda küçük billur taneleri gibi birikiyorlar.
Aldıkları onca yoldan sonra hala devam edip, varmaya toprağa
haberlerini iletip üzüntülerimin, çığlıklarımı, yakarışlarımı taşımaya.
Hiç olmasın istediklerimin olduğunu, beklemediklerimi karşıladığımı
Taşıyamadıklarımı yüklendiklerimi bilen.
Her daim yanımda olmasını istediğim ama olduramadığım inci tanalerim onlar.
Herşeyime şahitler gözlerimdeyken.
Çirkin sözleri işittiğimde buruşan yüzüm
gördüğüm ama görmek istemediklerim
Duyduklarım karşısındaki acım.
Hepsine ama hepsine şahit olan göz yaşlarım.
Zor zaman dostlarım.
Yalnızlığımda tenimi okşayan yegane şey.
Üzüntümde yanımda olan
Çaresizliğimde beni avutup
içkime meze, görüşüme hayal katan küçük taneler.
Yazık ki sizlerde sadece darbe yediğimde oluk oluksunuz bedenimde
İşte gözlerimden başlayıp toprakta son bulan serüvenleri ile küçük şahitleirmin hayatı.
Ve benim için anlamı.
*Sadece hayal ürünüdür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder