Bazen bir yaranın var olduğunu tuhaftır ama içindeki dikeni çıkartınca anlıyoruz.
Giydiğimiz ayakkabıeğer çok güzelse, bir yerinden delininceye kadar ayağımızı sıktığını anlamıyoruz.
Şimdi içimdeki boşluğun tuhaf bir biçimde dolduğunu hissediyorum.
Sanki ilk krizi atlattığımdan beri kendimi daha güçlü hissediyorum.
İyi oldu. Bencilliğini görmek bana kendimi düşünmenin zamanı olduğunu,
kendimi mutlu etmek için ne gerekiyorsa yapmam gerektiğini hatırlattı.
Fedakarlık ve özveri bir değere dönüşebildiğinde katlanılabilir oluyor.
Elma şekeri gibiydi .. Şekerini yedim sapı kaldı...
Olsun , gün benim günüm.
Kendi değerimi bir kere daha anladım.
Hep verdiklerimin değerini düşünüyordum.
Şimdi kendimin ne kadar değerli olduğunu ve hiçkimse için
kendimi harcamamam gerektiğini anladım.
BEn değerimi biliyorum ya ... Gerisi vız gelir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder