Bu gün kendimi eleştireceğim birazcık ama ondan fazlada öveceğimde..
Çünkü bunu hak ettiğime inanıyorum.
Daha doğrusu hak etmem gerekirdi.
Kendi değerim için birşey diyemem. Tek diyebileceğim şey benden ne istenirse yaptığım.
Peki neden ama neden ben yanlış tarafa düşüyorum ?
Karşımdaki kim olursa olsun, ailem arkadaşım eşim fark etmez.
Seviyor isem onun isteklerini yerine getirmeyi severim.
Onun istekleri bana ağır gelmez eğer mutlu oluyor ise.
Karşılığında beklentim fazla değil mutlu edilmektir.
Ama fark ettim ki ben biraz fazla keskinim.
Gerekirse kendi canımı yakabiliyorum yada acı çeke çeke de olsa yapıyorum gerekeni.
Buna okadar alışmışım ki , karşımdakinden de benzeri bir sorumluluğu veyahut özveriyi bekliyorum eğer amaç ortak ise.
Yazılı olmayan insanlık kitabında hep bilinen ve anlatılan doğru insan olmaya, kendimi gerekirse cezalandırarak da olsa doğruyu yapmaya kafayı taktım..
Gelişmek istiyorum, ilerlemek . Mükemmel asla olamayacağım ama en azından ölmeden önce varılamamış bir çok yere varmak istiyorum.
İlerlemek istiyorum gerilemek değil...
Bu yüzden çizgimi bozmayacağım...
Yalnızlık mı ?
Şu an yalnızmıyım değilmiyim bilmiyorum ama bir an önce öğrenmek istiyorum.
Çok vaktim yok ölüyorum......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder