Yüksek bir seviyede yaşıyorum diyeceğim ama iddialı olacak.
Bunu benim söylemem ne kadar manalı ?
İnsanın kendi kalitesi ve kendi seviyesi hakkında, bırak onu ne olduğu
hakkında objektif olması ne mümkün ?
Kimsenin görmediği , okumadığı ama hep varlığı bilinen ve bahsedilen o insanlık kitabında,
Sevgi sözcüğünün karşılığını sağlamak için uğraştım.
Sevgi fedakarlıkların en büyüğüne çevrilebilir.
İçine sevgi katılmış her amaç için yoktan var etmek bile denenebilir.
Sevgi için sevmediğimiz şeylere bile katlanabiliriz.
Peki şimdi neredeyim ?
Şimdi sevdiğime inandığım ile yaşamı idare etmenin arasındayım.
Tek yönlü bir sevgi istemiyorum.
Belki bencilce ama aldığım riskleri almaya cesaret edemeyen,
"BİZ" için uğraşırken halen "BEN"nin korkuları ile güdülenen,
Hepsinden önemlisi kendi özü sözü bir olmadığı için
benimkine de güvenemeyen bir sevgim var.
Peki nasıl olacak ? Bennasıl güvenipte bunca riski alacağım ?
Ya olmadık bir anda sindiremediği, kabul edemediği şeylerden dolayı yalnız bıraklırsam ?
Bazen kabuğumdan çıktığım için lanet ediyorum.
Belkide hiç çıkmamalıydım.
Korkuyorum, yalnız kalmaktan çok korkuyorum.
Bütün emeklerimi ve kalbimi tüm damarları, tüm kasları, sinirleri dokuları ile bağladıktan sonra,
kesip atmaktan çok korkuyorum.
"BEN"i aşamamış biri "BİZ"i ne kadar bilir ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder