5 Kasım 2006 Pazar

İç ihtiyaç

Bir arkadaşım ile konuştum uzun bir süre boyunca.Kısa kestik konuyu ve özetledim.Hayatında neler istediğini hiç bilememiş.Neyi nezaman yapması gerektiğini hiç kavrayamamış.Yaşı gelmiş ama aklı geriden eksikleri topluyor.Bunun sebebine baktığımda ciddi bir yozlaşma sonucu değer yargılarında uzaklaştıkça kendimizi anlamakda zorluk çektiğimizi ,kendimizden koptuğumuzu görüyorum. Ne acı nereden geldiğini bile hatırlamakda zorlanan bireyler haline gelmek.Şuan ki durumumu değerlendiremk istiyorum. Nasıl ki az yemenin ömrümü uzatacağını bilsemde engel olamıyorsam yada kilo vermek için az yemem gerektiğini bilsemde engel olamıyorsam Sanırım insanın benzeri gündelik hazlara ihtiyacından dolayı sürüklenmek kaçınılmaz olmuş.Belkide çocuklarımıza daha küçük yaşta iken gerçek hedeflere ulaşılmasının zor olduğunu ve bu zorluğu aşmanın ne kadar ulvi olduğu konusunda dayanıklılığı,kararlılığı ve sağduyuyu sağlayacak eğitimleri vermeliyiz..

Hiç yorum yok: