Hey sen söyle neye yarar ?
Ruha dokunan tene dokunmuyorsa neye yarar ?
Gerçekleri söylemek yalanları ezmiyorsa neye yarar ?
Hayatı yaşamak benliğini doldurmuyorsa neye yarar ?
Neye yarar eller seni tutmuyorsa düştüğünde ?
Neye yarar aşklar hatıralarına bile değmezse ?
Söyle gördün mü düşen damlaları ?
Gözlerimden akan kalbimdeki hatıralarını ?
Red ediyor vücudum bana yaşattığın kahırları
Söyle bana böyle bölünmek çok mu mümkün ?
Ne ten , ne tat ister canım.
Yürüyorum sessizce , belki birazda açım.
Böldüğüm ruhumda gezinir sancılarıma ilacım.
Derki bana dinle....
Dinliyorum .....
Kulağımdaki sözcükleri dinliyorum.
Kalbimdeki melodiyi dinliyorum.
Nefesimdeki mırıltıları dinliyorum.
İlk sen söylemiştin mırıldadığımı.
o anki sesini dinliyorum.
Şimdi farkına varıyorum.
Şarkısını bile ikiye bölmüşsün hayatımın .
Hayat hikayem değil belki.
Sıradan bir kaç sözcük değerindede değil ama.
Kendimce değerli birkaç sözcük işte.
Hiç olmamışın oğlu.
Hiç doğmamışın sözü.
Hiç dinlenmemişin çığlığı.
İşte hayallerim ve ben.
Sadece bu kadar gidebildik.
Hayallerim kaldı.
Ben gidiyorum.
Umarım memnunsundur.
Doğru söylemişler.
Herşey sadece " sonsuzluk ve bir gün kadar sürer"
Eleni Karaindrou "Ulysses " tınıları........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder