Tutup atıyorum sözcüklerimi üzerine
Düşüncelerim ile aklını ezip
bakışlarım ile dağlıyorum yüzünü.
Hislerim ile ruhuna çöküyorum.
Arzularım ile zorlayıp
tutkularım ile yoruyorum .
Yıpratıyorum her yönü ile...
Böyle gözüküyor değil mi ?
Ne görüyordu bilmiyorum.
Ama olan bitenden doğru şeyleri görmediğini,
beni hiç tanımadığını rahatlıkla anlıyorum.
Aslında bir çocuk gibi muhtaçtım.
Onun gibi savunmasız,ve ilgisine muhtaçtım.
Gözlerine , sözlerine, hislerine muhtaçtım.
Hiç bir kötü amacım yoktu.
Sadece muhtaçtım ve onunla vardım.
Sadece
Onun gibi seviyordum.
Bir çocuk gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder